Trudno jest określić czym tak naprawdę jest sztuczna inteligencja (SI). Dzisiaj nie ma uniwersalnej definicji tej technologii. Można jednak mówić o technologii „pseudointeligentnej”, samodzielnej bądź będącej komponentem danego produktu, zaprogramowanej do wykonywania zadań, które w powszechnym mniemaniu wymagają myślenia.
boj.
(na podstawie materiałów Ministerstwa Cyfryzacji)
Wypowiedź dr. inż. Piotra Szymczaka, prezesa SEP, i dr. inż. Andrzeja M. Wilka, przewodniczącego Sekcji Technik Informacyjnych SEP.
Wypowiedź Włodzimierza Marcińskiego, prezesa Polskiego Towarzystwa Informatycznego:
Z dr. inż. Wojciechem Kamienieckim, dyrektorem NASK, rozmawia Jerzy Bojanowicz.
Dylemat ElWRO, związany z wyborem między powielaniem sprawdzonych rozwiązań, a tworzeniem na własną rękę, powtórzył się ponownie i to w znacznie większej skali. W styczniu 1967 r. Komitet Akademii Nauk ZSRR zdecydował, że dalej się nie da działać w modelu każde państwo sobie i wysiłki demoludów należy połączyć. Kraje zrzeszone w RWPG powinny wspólnie stworzyć jednolity system maszyn cyfrowych.
Marek Hołyński
W pracy przedstawiono możliwości jakie dają nam wyniki badań naukowych na polu naprawy informacji genetycznej oraz możliwości wprowadzania nowych genów do materiału genetycznego znajdującego się w jądrze komórkowym. Dane literaturowe przedstawione w niemniejszej pracy przeglądowej pozwalają patrzeć z optymizmem na ciągły rozwój biologii komórki oraz możliwości poprawy efektywności odczytywania informacji genetycznej.
Katarzyna Chat, Jerzy Peszke, Śląskie Międzyuczelniane Centrum Edukacji i Badań Interdyscyplinarnych w Chorzowie
W 2017 r. na świecie sprzedano elektroniczny sprzęt powszechnego użytku za 976 mld USD, a w tym roku oczekuje się, że popyt wzrośnie o ponad 3%, osiągając wartość 1,014 bln USD!
Jerzy Bojanowicz
Właściciel Facebooka Mark Zuckerberg przyznał, że jego aplikacja, dzięki której dostęp do danych jej użytkowników mieli pracownicy Cambridge Analytica, mogła pozyskać informacje o ok. 87 mln osób. Lecz Cambridge Analytica zaprzeczyła. Twierdzi ona, że pozyskała dane „tylko” ok. 30 mln ludzi. Tak, czy inaczej to gigantyczna ilość danych. Ale to tylko jeden z przykładów możliwości inwigilacji użytkowników Internetu.
Maciej Kamyk
Tegoroczne obchody Światowego Dnia Telekomunikacji i Społeczeństwa Informacyjnego związane są z hasłem wykorzystania sztucznej inteligencji dla pożytku społecznego. To ważny i aktualny temat. Mimo kontrowersji, jakie wywołał sławny list Future of Life Institute, w którym wiele znanych osobistości (między innymi Steven Hawking i Elon Musk) wyraziło obawę, że rozwój sztucznej inteligencji może doprowadzić do zagłady ludzkości – dziedzina ta intensywnie się rozwija. Pracują nad nią zespoły naukowe we wszystkich znaczących uniwersytetach na całym świecie, różne instytuty badawcze tworzą stosowne praktyczne rozwiązania i naukowe opracowania, powstają zespoły nastawione na rozwijanie sztucznej inteligencji i jej zastosowań w takich firmach jak Facebook (gdzie liderem grupy zajmującej się sztuczną inteligencją został znany specjalista Yann LeCun, były profesor Uniwersytetu Nowojorskiego, a potem do współpracy włączył się Gary Marcus), czy przeglądarka Google, która wchłonęła rozwijającą systemy sztucznej inteligencji firmę DeepMind , której program AlphaGo pokonał arcymistrza Lee Sedola w trudniejszej od szachów grze Go. Na badaniach dotyczących sztucznej inteligencji buduje swoją przyszłościową strategię firma IBM, oferująca inteligentną wyszukiwarkę o nazwie Watson. Programy pełniące rolę inteligentnych asystentów wykorzystywanych w urządzeniach mobilnych oferują Facebook (asystent M), Apple (program Siri), Microsoft (program Cortana) oraz Google (program Google Now). Listę można by było wydłużać.
Nie jest to właściwe miejsce, żeby próbować opisać – nawet w skrócie – to, co specjaliści sztucznej inteligencji już osiągnęli, a także do czego zmierzają i co zapewne osiągną. Ale podkreślić należy, że ustawiczny wzrost możliwości programów sztucznej inteligencji wyraźnie zmierza do tego, że już niedługo (za 10? a może za 20 lat?) wyprzedzą one intelektualnie ludzi. Trzeba się do tego przygotować!
W Europie jest kilka programów rozwoju sztucznej inteligencji związanych z działaniami rządów (tu najaktywniejsi są Francuzi) oraz z aktywnością naukowców wielu krajów, którzy pod hasłem ELLIS postulują stworzenie Europejskiego Laboratorium Uczenia i Systemów Inteligentnych (European Lab for Learning & Intelligent Systems). W inicjatywie tej uczestniczą naukowcy z Francji, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Holandii i Szwajcarii, a także z Izraela, który w sprawach naukowych zwykle grawituje ku Europie. Niestety nie ma tam żadnego polskiego nazwiska. Tymczasem polscy naukowcy także uczestniczą w tym dziele rozwoju sztucznej inteligencji, oczywiście na miarę możliwości, jakie stwarza chronicznie niedofinansowana polska nauka. Kilka osiągnięć Polaków w dziedzinie sztucznej inteligencji zyskało międzynarodowe znaczenie. Najbardziej znana jest technika tak zwanych zbiorów przybliżonych, zaproponowanych przez (nieżyjącego już niestety) profesora Zdzisława Pawlaka, podchwycona przez wielu uczonych na całym świecie, szczególnie w Chinach. W Polsce powstała też koncepcja automatycznego rozumienia obrazów, która także stała się źródłem inspiracji dla wielu zagranicznych prac naukowych i zastosowań praktycznych.
Niedawno opublikowany został komunikat Ministerstwa Cyfryzacji zatytułowany „Stanowisko Grupy Wyszehradzkiej dotyczące sztucznej inteligencji”. Powiadamia on, że „z inicjatywy Polski państwa Grupy Wyszehradzkiej (V4) przyjęły wspólne stanowisko w sprawie sztucznej inteligencji i jej potencjału dla rozwoju gospodarki UE”. Nie chcę wchodzić w szczegóły tego dokumentu, bo nie ze wszystkimi się zgadzam, ale z uznaniem odnotowuję fakt, że rząd polski stara się aktywnie uczestniczyć w procesie budowania zrębów zastosowań sztucznej inteligencji w Unii Europejskiej, która ostatnio trochę traciła dystans w obszarze tej tematyki w stosunku do USA i krajów Dalekiego Wschodu.
Ryszard Tadeusiewicz
