Laureaci Nagród Fundacji na rzecz Nauki Polskiej
Laureaci Nagród Fundacji na rzecz Nauki Polskiej
Wypowiedż prof. Daniela Gryko
prof. dr hab. Elżbieta Frąckowiak, Instytut Chemii i Elektrochemii Technicznej, Politechnika Poznańska, wiceprezes Polskiej Akademii Nauk
dr hab. inż. Małgorzata Jędrzejewska-Szczerska, prof. PG, Katedra Metrologii i Optoelektroniki, Wydział Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki, Politechnika Gdańska
Niebawem minie 100 lat od momentu, kiedy geodeci i prawnicy polscy podjęli trud scalenia systemów katastralnych i pomiarowych różnych w każdym z zaborów. Kataster jako spis gruntów i budynków został wprowadzony dekretem Prezydenta RP z 1936 r. w celu obliczania podatku od nieruchomości. Pozostał jednak praktycznie na papierze.
Zygmunt Jazukiewicz
W pewnym uproszczeniu można przyjąć, iż współczesna geodezja narodziła się wraz z utworzeniem w 1747 r. w Paryżu, przez Daniel-Charlesa Trudaine’a École, des Ponts et Chaussées (Szkoła Dróg i Mostów), istniejącej do dziś jednej z najznakomitszych wyższych technicznych szkół świata.
Lech Królikowski
Wraz z pierwszą rewolucją przemysłową rozpoczął się w atmosferze wzrost zawartości gazów szklarniowych, będący główną przyczyną globalnego ocieplenia. Proces ten wzmagał się w okresie drugiej rewolucji przemysłowej – wieku elektryczności i silnika spalinowego. Trzecia rewolucja – epoka komputerów – od lat 70. XX w. zbiegła się z początkiem zorganizowanej międzynarodowej troski o klimat i całe środowisko przyrodnicze, zapoczątkowując ideę zrównoważonego rozwoju. W epoce czwartej rewolucji przemysłowej warto zauważyć udane próby zastosowań „Internetu Rzeczy” w obszarach zainteresowań ekologii i meteorologii stosowanej, takich jak: inteligentne środowisko, inteligentna gospodarka wodna, inteligentna energia odnawialna, inteligentne miasto, inteligentny budynek i mieszkanie, inteligentne życie i zdrowie.
dr hab. inż. Agnieszka Ziernicka-Wojtaszek, Uniwersytet Rolniczy w Krakowie im. Hugona Kołłątaja w Krakowie, Wydział Inżynierii Środowiska i Geodezji, Katedra Ekologii, Klimatologii i Ochrony Powietrza.
Sieci monitoringu radiologicznego działają w większości krajów na świecie, szczególnie w krajach posiadających energetykę jądrową, chociaż systemy te różnią się znacząco pod względem gęstości placówek, poziomem technologicznym aparatury pomiarowej czy organizacją i liczebnością obsługi. Kraje o rozwiniętej energetyce jądrowej, jak USA, Francja, Anglia czy Niemcy, mają obecnie bardzo rozbudowane systemy, składające się z tysięcy stacji i dostarczające kilkaset tysięcy danych rocznie. Systemy te rozwijały się stopniowo i są nadal rozbudowywane i wzmacniane.
Wobec bliskiej perspektywy budowy w Polsce pierwszej elektrowni jądrowej (EJ), autor niniejszego artykułu stara się przybliżyć polskiemu czytelnikowi podstawowe zasady tworzenia sieci monitoringu wokół obiektu jądrowego, zgodnych z ostatnimi Dyrektywami Komisji Unii Europejskiej i rekomendacjami Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej. W artykule poruszono również zagadnienia dotyczące wyznaczania częstości poboru oraz optymalizacji liczby próbek, a także przedstawiono przegląd metod wyznaczania lokalizacji punktów pomiarowych.
dr Paweł Krajewski, dyrektor Centralnego Laboratorium Ochrony Radiologicznej w Warszawie. W latach 2006-2010 członek Rady Atomistyki przy Prezesie Państwowej Agencji Atomistyki.
W sierpniu 2016 r. w Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym (USD) w Krakowie po raz pierwszy na świecie wszczepiono polimerową, biodegradowalną zastawkę serca. Firma Xeltis z Zurychu, która stworzyła zastawkę, mimo iż współpracuje z ośrodkami na całym świecie, zaufała właśnie polskim lekarzom. Zapoczątkowany w Krakowie projekt może zrewolucjonizować kardiochirurgię wad wrodzonych serca.
Irena Fober
Kolejki do diagnostyki obrazowej maleją, ale kod pocztowy wciąż segreguje chorych – czytamy w najnowszym raporcie przygotowanym przez Fundację Alivia. if
W kolejnym odcinku cyklu artykułów historycznych, poświęconych niemal nieznanym lub mało znanym początkom piśmiennictwa technicznego w Polsce, przypominamy na podstawie publikacji w „PT” z 1879 r. wybrane fragmenty charakteryzujące nowe pismo techniczne („Inżynierya i Budownictwo”), zachowując oryginalną pisownię.
Wybór i oprac. Bronisław Hynowski