Jacek Baurski
Mgr inż. Jacek Baurski jest inżynierem mechanikiem po Politechnice Warszawskiej, jednak w życiu zawodowym stał się energetykiem, a z czasem – po studiach podyplomowych i międzynarodowych kursach – cenionym energetykiem jądrowym, jednym z niewielu polskich specjalistów w tej dziedzinie. Jest działaczem Stowarzyszenia Elektryków Polskich i Komitetu Gospodarki Energetycznej NOT. Po przejściu na emeryturę nadal pracował jako specjalista ds. energetyki jądrowej w Towarzystwie Gospodarczym Polskie Elektrownie.
Pracę zawodową rozpoczął w 1962 r., odrabiając stypendium, od stanowiska brygadzisty w Mazowieckich Zakładach Rafineryjnych i Petrochemicznych w Płocku (obecny ORLEN). Następnie przeniósł się na Śląsk do uruchamianej przez Francuzów Elektrowni Siersza, by zostać tam kierownikiem służby automatyki i pomiarów. Mimo nadmiaru siarki w tamtejszym węglu zakład działał bezawaryjnie. Mgr inż. Jacek Baurski był jednocześnie nauczycielem w technikum przyzakładowym i szkole zasadniczej. Po 3,5 rocznej praktyce został przeniesiony do ZEOC w Warszawie, by regulować turbiny m.in. w EC Ostrołęka.
Kolejnym etapem w życiu zawodowym inż. Baurskiego był nadzór nad budową ostatnich bloków (8,9 i 10) w Elektrowni Turów, całej Dolnej Odry oraz 6 bloków Elektrowni Jaworzno III. Zwierzchnicy, doceniając jego zasługi przy dokonaniu zmian w „Jaworznie”, przenieśli go do Dyrekcji Technicznej ZE – objął tam stanowisko głównego specjalisty ds. mającej wówczas perspektywy energetyki jądrowej. Właśnie energetyce jądrowej został wierny do emerytury w 2017 r.
Jest autorem lub współautorem ok. 50 publikacji w czasopismach technicznych. Z dumą wspomina ambitny epizod, gdy jego projekt dotyczący budowy Abudżi, nowej stolicy Nigerii, wygrał konkurencję ze specjalistami z NRD. W Afryce spędził pół roku.
Chętnie polemizuje z wrogami elektrowni jądrowej w Polsce i wylicza, jak wiele miliardów nasz kraj stracił przez wstrzymanie budowy w Żarnowcu, przypominając przy okazji fakty dotyczące rozwoju polskich zakładów (np. DOLMEL, ZAMECH, RAFAKO) dzięki udziałowi w programie energetyki jądrowej.
hp
Tomasz Gębka
Magister inżynier elektroniki i telekomunikacji, absolwent Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Dyrektor Zakładu Tychy FCA Poland.
Pracę w FCA Poland rozpoczął w 2005 r. W ciągu dwóch lat pracy w zakładzie produkcyjnym w Tychach aktywnie uczestniczył we wdrażaniu nowych rozwiązań technicznych i metodologii World Class Manufacturing. W 2007 r. Tomasz Gębka został przeniesiony do Turynu, do World Class Manufacturing Development Center. W tej strukturze miał okazję pogłębić znajomość WCM i rozpocząć współpracę z centralą Manufacturing oraz zakładami we Włoszech, w Turcji i w innych krajach. W 2008 r. wrócił do Tychów jako kierownik Utrzymania Ruchu na wydziale Spawalni. I właśnie na tym stanowisku przyczynił się efektywnie do uzyskania przez tyski zakład Brązowego (w 2007 r.) i Srebrnego Medalu (w 2009 r.) – Bronze and Silver Level w World Class Manufacturing.
W 2012 r. rozpoczęła się międzynarodowa kariera Tomasza Gębki w ramach struktury Fiata. Wraz z rodziną przeprowadził się do Neapolu, gdzie objął stanowisko szefa Spawalni w zakładach w Pomigliano d’Arco. To w tym czasie fabryka w Neapolu zdobyła Silver i Gold Level WCM. W 2014 r. został oddelegowany do Grugliasco pod Turynem, gdzie objął stanowisko kierownika Jednostki Montażu w zakładach Maserati.
W 2015 r., w wieku zaledwie 36 lat, wspiął się na kolejny stopień swojej kariery, zostając najpierw dyrektorem zakładów w Pomigliano d’Arco, a rok później w Belvidere w Stanach Zjednoczonych. W ramach pełnionych obowiązków Tomasz Gębka zreorganizował strukturę Zakładu, przygotowując go do uruchomienia nowego produktu – produkcji Jeep Cherokee w 2017 r. i new MCA Jeep Cherokee w 2018 r.
W sierpniu 2020 r. objął stanowisko dyrektora Zakładu Tychy.
Tomasz Gębka ma 41 lat, jest żonaty, ma dwoje dzieci w wieku 11 i 14 lat. Jego pasją są samochody, podróże, piłka nożna i przede wszystkim języki obce. Biegle włada językiem angielskim, włoskim i niemieckim. Nauka języków obcych, której poświęcił wiele czasu, była zawsze bardzo ważna dla Tomasza Gębki, stanowiła niemal jego filozofię życia.
hp