Stanisław Karpiński
Biotechnolog z SGGW, inżynier po Akademii Rolniczej w Poznaniu, biolog po Szwedzkim Uniwersytecie Nauk Rolniczych, laureat Medalu im prof. Stanisława Szafera. Medal ten przyznawany jest przez Polskie Towarzystwo Botaniczne za wybitne zasługi na rzecz botaniki. Współpracując z naukowcami z USA odkrył nowy fizjologiczno-molekularny mechanizm elektrycznej komunikacji pomiędzy roślinami nazywany Sieciowo Nabytą Ogólnoustrojową Aklimatyzacją (NAA), Jest lub był kierownikiem wielu międzynarodowych projektów badawczych. Autor lub współautor 94 prac eksperymentalnych i poglądowych opublikowanych w międzynarodowych czasopismach naukowych.
Prof. Stanisław Karpiński pochodzi z Poznania i tam ukończył studia na Akademii Rolniczej oraz został zatrudniony jako pracownik naukowo- techniczny. W 1988 r. wyemigrował do Szwecji i tam w 1994 r. – korzystając ze stypendium rządu szwedzkiego -obronił doktorat na Uniwersytecie Nauk Rolniczych w Umea. W 1999 r. uzyskał prywatną habilitację w molekularnej fizjologii roślin i został zatrudniony w SLU w Katedrze Botaniki Uniwersytetu Sztokholmskiego. Rektor tej uczelni awansował Stanisława Karpińskiego na stanowisko profesora zwyczajnego Uczelni. Krótko był pracownikiem Wydziału Leśnego.
W 2009 r. został laureatem pierwszego konkursu „Welcome 2008” Fundacji na rzecz Nauki Polskiej i od tego czasu został zatrudniony w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. W lutym 2010 r. Prezydent Lech Kaczyński, na wniosek Rady Naukowej Instytutu Biochemii i Biofizyki PAN w Warszawie nadał Stanisławowi Karpińskiemu polski tytuł profesora w dziedzinie biologii. Ten tytuł został nadany bez polskiej habilitacji na podstawie wybitnego dorobku naukowego.
Wraz ze swoimi zespołami opublikował ponad 55 eksperymentalnych publikacji naukowych i dokonał kilku aplikacji patentowych m in. transgenicznej metody w celu ulepszenia rocznego przyrostu drzew i plonowania innych roślin uprawnych.
Bożydar Neroj
Dr inż. leśnik, absolwent Akademii Rolniczej im. Hugona Kołłątaja w Krakowie. Jest Szefem produkcji w Zarządzie Biura Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej w Sękocinie Starym oraz nauczycielem akademickim Wydziału Leśnego Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie.
Wychował się w Bieszczadach, w 1997 r. ukończył wydział leśny AR w Krakowie. Od 1998 r. związał się z Biurem Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej, najpierw w Oddziale BULiGL w Brzegu, a od 2009 r. w Zarządzie BULiGL. Przeszedł stopnie kariery od asystenta taksatora, kierownika, technologa dostarszego inspektora nadzoru. W 2012 r. objął stanowisko szefa produkcji w BULiGL. W 2019 r. obronił rozprawę doktorską z dziedziny produkcyjności siedlisk leśnych dla sosny.
Do jego obowiązków należy koordynowanie i nadzór nad pracami wykonywanymi w BULiGL (w pierwszym rzędzie nad planami urządzenia lasu i wielkoobszarową inwentaryzacją stanu lasu).
Już w 2000 r. jako młody pracownik odbył staż zawodowy w Austrii zdobywając pierwsze doświadczenia w wykonywaniu inwentaryzacji. Następnie w 2002 r. brał udział w pilotażu inwentaryzacji w Polsce. Od rozpoczęcia I cyklu WISL w 2005 r. czynnie uczestniczy w pracach jako wykonawca prac terenowych, następnie koordynator lokalny, a od 2012 r. jest odpowiedzialny za wykonywanie inwentaryzacji na poziomie kraju. Jest współautorem Instrukcji wykonywania WISL z 2015 i 2019 r.
Bożydar Neroj bierze udział w rozwoju technologii w przedsiębiorstwie, szczególnie wykorzystania wyników skanowania laserowego w inwentaryzacji lasu. Jest współautorem Instrukcji urządzania lasu z 2012 r. Współpracuje z MKiŚ w zespole ekspertów. Czynnie uczestniczy w szerzeniu praktycznej wiedzy z zakresu urządzania lasu, przez prowadzenie zajęć ze studentami leśnictwa, szkolenia nauczycieli techników leśnych, wystąpienia na konferencjach naukowo-technicznych oraz pisząc artykuły w pismach branżowych.
Aktualnie jest członkiem zespołu przygotowującego nowe wydanie Instrukcji urządzania oraz uczestniczy w realizacji projektów badawczych z zakresu urządzania lasu, ze szczególnym uwzględnieniem wpływu zmian klimatu na środowisko leśne.
Andrzej Katunin
Dr hab. inż. Andrzej Katunin, profesor w Politechnice Śląskiej, absolwent Wydziału Mechanicznego Technologicznego PŚ (2008), na którym uzyskał stopień naukowy dra z wyróżn.(Mechanika, 2012) oraz dra hab.(Budowa i Eksploatacja Maszyn, 2015). Specjalista w zakresie mechaniki kompozytów, zwłaszcza ich zmęczenia i pękania, oraz badań nieniszczących materiałów i elementów. Od 2017 roku jest zatrudniony na stanowisku naukowym profesora uczelni w macierzystym wydziale PŚ. Autor lub współautor ponad 300 publikacji, w tym 6 książek oraz 3 patentów. Doświadczenie zdobywał na stażach zagranicznych w uniwersytetach Niemiec, Portugalii i Francji.
Kierował lub uczestniczyłw wielu projektach naukowych, w ramach których badał zmęczenie kompozytów oraz mechanizmów ich degradacjiw warunkach generowania ciepła, co przełożyło się na opracowanie nowej metody badań nieniszczących (opatentowanej), a w konsekwencji jej połączeniu z jednoczesną szybką oceną trwałości zmęczeniowej kompozytów polimerowych. Na podstawie dotychczasowych opracowań prowadzi obecnie badania w zakresie przyspieszonych testów ultrawysokocyklowych kompozytów w zastosowaniu dla lotnictwa. Istotnie zwiększył wrażliwość wielu metod badań nieniszczących (analiza postaci własnych drgań, termografia, tomografia komp., shearografia i inne metody optyczne) przez zastosowanie zaawansowanych metod analizy sygnałów i obrazów oraz sztucznej inteligencji do przetwarzania uzyskanych wyników. Wspólnie z zespołem opracował organiczne kompozyty przewodzące do ochrony odgromowej i elektromagnetycznej statków powietrznych (2 patenty).
Jest członkiem Akademii Młodych Uczonych oraz dwóch komitetów PAN, Polskiego Towarzystwa Diagnostyki Technicznej (od 2021 członek Zarządu) oraz Polskiego Towarzystwa Materiałów Kompozytowych. Uzyskał nagrody FIATa za pracę magisterską i doktorską, dwukrotnie stypendium START w FNP, stypendium MNiSW dla młodych uczonych oraz nagrodę PAP i MNiSW „Popularyzator Nauki” za działalność popularyzatorską.
hp
