Miesięcznik Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT

31. edycja plebiscytu Złoty Inżynier – głosowanie zakończone

Baner poziomy

Złoty Inżynier 2025

Zenon Szczepaniak

Dr hab. inż. Zenon Szczepaniak, prof. WAT ukończył studia na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej w 1998 r, kierunek: Elektronika, specjalność optoelektronika. W 2002 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych w dziedzinie elektroniki (Politechnika Warszawska), a w 2013 r. stopień doktora habilitowanego w obszarze telekomunikacja – technika mikrofalowa (Wojskowa Akademia Techniczna).

Karierę zawodową zaczynał od stanowiska adiunkta na Politechnice Warszawskiej, następnie przez 15 lat był związany zawodowo z radiolokacją i technikami mikrofalowymi w ramach pracy w PIT-RADWAR SA. Tam przechodząc kolejne stopnie – od specjalisty do Dyrektora Biura Badań Strategicznych zajmował się m.in. mikrofalowymi torami nadawczymi w paśmie X dla radaru samolotowego oraz pierwszym w Polsce radarem do penetracji gruntu pracującym w trybie polarymetrycznym.

Od 2018 r pracuje w Wojskowej Akademii Technicznej na stanowisku profesora uczelni. Jednocześnie od 2019 r. związany jest z firmą Medisensonic SA, gdzie obecnie pełni funkcję Dyrektora ds. Badań i Rozwoju. Jest pomysłodawcą i liderem naukowym w dziedzinie techniki mikrofalowej w realizowanych w Medisensonic SA wyrobach medycznych, takich jak: bezinwazyjny system do ciągłego pomiaru glikemii (Glucowave), mikrofalowy tester żywotności miazgi zęba (Dentiwave) oraz bezmankietowy ciśnieniomierz (Touchwave).

Zainteresowania naukowe prof. Szczepaniaka są następujące: zastosowanie technik mikrofalowych i radarowych do badania właściwości różnych materiałów w szczególności do diagnostyki medycznej, w tym in-vivo.

Jest autorem i współautorem 72 publikacji naukowych oraz 17 uzyskanych patentów.

jc

Stanisław Oczkowicz

Mgr inż. absolwent Wydziału Chemii Pol. Krak. W 1982 – mistrz produkcji w ZP Materiałów Ogniotrwałych w Hucie im Lenina, 1984-94 – ZA w Tarnowie – samodzielny technolog i specjalista technolog; 1991-2006 – Przedsiębiorstwo UNISIL – gł. technolog (1995-96 – p.o. Prezesa Spółki); 1994-2004 – ZA w Tarnowie, Centrum Kaprolaktamu; 2004-2006 Jednostka Ratownictwa Chem. w Tarnowie – dyr. ds. technicznych i wiceprezes Zarządu; 2007-2008 – ZA w Tarnowie-Mościcach SA – spec. ds. rozwoju technologii; 2008-12 – Jednostka Ratownictwa Chem. w Tarnowie – wiceprezes Zarządu. 2012-17 – ZA w Tarnowie-Mościcach – dyr. Centrum Infrastruktury; 2018-24 – UNISIL – gł. technolog; doradca ds. badawczo-wdrożeniowych.

Autor i współautor ok. 40 projektów racjonalizatorskich, 15 patentów lub zgłoszeń patentowych; twórca i współtwórca krajowych technologii wdrożonych do przemysłu, w dziedzinie produkcji freonu-142; inicjatorów polimeryzacji PCV; utleniacza paliwa rakietowego; immobilizacji rtęci w odpadach, immobilizacji odpadów arsenowych i fosforowych, utylizacji materiałów przeznaczenia wojskowego oraz wieloma technologiami odzysku i unieszkodliwiania odpadów (w tym szczególnie niebezpiecznych), szeroko rozumianej gospodarki wodno-ściekowej i odpadowej.

Laureat wielu konkursów i współtwórca rozwiązań umożliwiających zwiększenie zdolności produkcyjnych i polepszenie jakości produktów. Autor i współautor publikacji naukowych w renomowanych czasopismach. Prelegent wielu wykładów i komunikatów na konferencjach i seminariach, zjazdach i kursokonferencjach. Współorganizator konferencji krajowych i zagranicznych dotyczących tworzyw sztucznych, technologii: produkcji, odzysku i unieszkodliwiania odpadów; gospodarki wodno-ściekowej i odpadowej.

Od 2002 – członek ZG TJO NOT w Tarnowie, 2018 – członek Rady Programowej tej TJO, od X 2018 – Sekretarz Gen. ZG SITPChem, 2022 – prezes ZO SITPChem w Tarnowie-Mościcach, 2023 – członek Rady Programowej Branżowego Centrum Umiejętności w Policach, 2024 – stały członek Rady Biznesu i Rozwoju m. Tarnowa. Członek Honorowy SITPChem.

bh

Piotr Jaworski

Mgr inż. Piotr Jaworski ukończył studia w 1996 r. na kierunku inżynieria chemiczna i procesowa, na Wydziale Technologii i Inżynierii Chemicznej Politechniki Szczecińskiej (obecnie Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny – ZUT). Pracę podjął w ZA „Police” SA na stanowisku aparatowego procesów chemicznych, na Wydziale Syntezy Mocznika. Następnie awansował na sterowniczego, potem mistrza zmiany i kierownika Wydziału. Obecnie pracuje na stanowisku Szefa Produkcji i odpowiada za procesy produkcji oraz magazynowania amoniaku, mocznika i AdBlue. Jest pomysłodawcą rozwiązań technicznych mających na celu modernizacje instalacji produkcyjnych w celu obniżenia obciążenia dla środowiska i obniżenia energochłonności procesów. Jednym z jego pierwszych pomysłów była zmiana sposobu rozlewu roztworu w striperze wysokociśnieniowym, w węźle syntezy mocznika, gdzie dochodziło do zbierania się zanieczyszczeń i zapychania układu rozlewczego.

Podczas wspólnych prac z zespołem z INS Puławy ds. opracowania, wdrożenia modernizacji i obniżenia energochłonności instalacji do produkcji amoniaku pojawiła się możliwość realizacji pomysłu modernizacji i wdrożenia zmiany sposobu działania stacji redukcji pary MS do LS (średniego do niskiego ciśnienia). W starej stacji część pary MS (2,2 MPa) była nieefektywnie wydmuchiwana do atmosfery w ilości ok 3 t/h. Nowa stacja pracuje bez emisyjnie i nie ma żadnych strat pary do atmosfery. Rocznie daje to wielomilionowe oszczędności.

Piotr Jaworski jest zaangażowany w działalność SITPChem O/Police – wiceprezes od 3 kadencji. Jest uczestnikiem Szkoły Doktorskiej w ZUT, temat pracy doktorskiej: Analiza możliwości poprawy efektywności układu przegrzewu pary w instalacjach produkcji amoniaku w Grupie Azoty Zakłady Chemiczne „Police” SA z wykorzystaniem odpadowych źródeł ciepła. Posiada tytuł „Inżynier Przemysłu Chemicznego”, wyróżnienie po raz pierwszy przyznane w grudniu 2023 r. podczas I Konferencji „Przemysł Chemiczny”.

bh