Ukończyłem studia na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej, a w 2010 r. obroniłem pracę doktorską realizowaną na Uniwersytecie w Lille we Francji. W 2019 r. uzyskałem stopień doktora habilitowanego. Obecnie pracuję na stanowisku profesora w Katedrze Geotechniki, Hydrotechniki, Budownictwa Podziemnego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej. Naukowo zajmuję się m. in. określaniem charakterystyki cieplnej ośrodka gruntowego metodami mikromechaniki. Ta tematyka jest zagadnieniem niezwykle istotnym z punktu widzenia stosowania nowoczesnych rozwiązań w budownictwie, zwłaszcza w zakresie pozyskiwania energii cieplnej z ośrodka gruntowego przez niektóre elementy konstrukcyjne budowli, np. fundamenty palowe. Kraje wysoko rozwinięte są szczególne zainteresowanie tą tematyką, gdyż w dużej mierze jest ona związana z oszczędnością energii przez wykorzystanie źródeł odnawialnych. A przecież idea Gospodarki Obiegu Zamkniętego polega także na powtórnym wykorzystaniu materiału, do którego wytworzenia już zużyto pewną energię.
W Polsce ta dziedzina budownictwa, nad czym szczerze ubolewam, jest jeszcze słabo rozpoznana. Uważam, że w kontekście narastających kosztów energii, a także w obliczu możliwego realizowania pakietu dyrektyw Komisji Europejskiej, określanych jako Fit For 55, krajowa nauka czy też ośrodki praktycznie wdrażające nowe technologie powinny dążyć do wzrostu zainteresowania tą tematyką. Jestem także autorem wielu opracowań dotyczących ekspertyz i prac badawczo-rozwojowych na rzecz szeroko rozumianego przemysłu. W pracy inżynierskiej zajmuje się głównie problematyką rozwiązywania wielkoobszarowych zagadnień geotechnicznych.
