Marek Stolarski
Marek Stolarski jest absolwentem Wydziału Maszyn Roboczych i Pojazdów Politechniki Warszawskiej ze specjalnością sterowanie ruchem kolejowym. W latach 1970-72 pracował w służbie automatyki PKP, a do 1989 r. w Centralnym Ośrodku Badań i Rozwoju Techniki Kolejnictwa w Warszawie (późniejszy Instytut Kolejnictwa), gdzie zajmował się zagadnieniami zdalnego sterowania ruchem pociągów oraz zdalnego sterowania zasilaniem trakcji elektrycznej. Laureat Nagrody Ministra Komunikacji za opracowanie i wdrożenie komputerowego systemu zdalnego sterowania ruchem pociągów na odcinku Otwock-Pilawa. Koordynator międzynarodowych projektów badawczych RWPG dotyczących zagadnień zdalnego sterowania ruchem pociągów. W latach 1985–88 przew. Koła Zakładowego SITK w COBiRTK. Od 1993 r. dyrektor i prezes Zarządu Przedsiębiorstwa Wdrożeniowo-Produkcyjnego „NEEL” Sp. z o.o. w Warszawie, założonego przez byłych pracowników IK.
W latach 1993–2000 współuczestniczył w opracowaniu i wdrożeniu do eksploatacji na PKP pierwszego mikroprocesorowego systemu uzależnionego wyłączania wyłączników szybkich w podstacjach i kabinach sekcyjnych oraz bezpiecznego mikroprocesorowego sterownika pola zasilacza 3 kVDC dla modernizowanych podstacji trakcyjnych wyposażonych w magistralę CANBUS. Od 2003 r. aktywnie uczestniczy i kieruje pracami dotyczącymi zminimalizowania ryzyka kolizji pociągów z dzikimi zwierzętami. Współautor innowacyjnego akustycznego systemu UOZ-1 chroniącego dzikie zwierzęta i pociągi przed skutkami kolizji na torach. Do dziś nie powstał równie efektywny i przyjazny środowisku system chroniący zwierzęta na torach, za który w 2009 r. na targach TRAKO M. Stolarski odebrał główną nagrodę im. B. Malinowskiego w kategorii Infrastruktura. Kierowana przez niego firma stała się światowym centrum wiedzy o innowacyjnych metodach oraz środkach technicznych pozwalających na manipulowanie zachowaniem dzikich zwierząt, w tym gatunków egzotycznych.
Współautor 16 patentów o olbrzymiej wiedzy inżynierskiej i przyrodniczej, od 10 lat z powodzeniem realizuje hasło „Polska myśl techniczna na kolejach całego świata”.
mj
Piotr Wolański
Prof. dr hab. inż. Piotr Wolański ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej. Na tym samym wydziale w 1971 r. obronił doktorat, w 1979 r. uzyskał stopień dr. hab., a tytuł profesora został mu nadany w 1989 r. Był Prodziekanem i Dziekanem wydziału MEiL oraz Prorektorem ds. Nauki Politechniki Warszawskiej. Przez 16 lat przewodniczył polskiej delegacji do Komitetu Pokojowego Wykorzystania Przestrzeni Kosmicznej ONZ, a przez dwa lata był wiceprzewodniczącym tego Komitetu. Przewodniczył problemowemu Komitetowi PAN ds. Badań Kosmicznych przy prezydium PAN.
Prowadził badania: procesów spalania i bezpieczeństwa wybuchowego, napędów, w tym silników spalinowych, lotniczych i rakietowych. W latach 70. ub.w., jako pierwszy rozwijał problematykę zderzeń asteroid z Ziemią i z planetami oraz opracował hipotezy powstania Księżyca i Kontynentów. Jest autorem i współautorem wielu patentów z zakresu systemów bezpieczeństwa wybuchowego i silników spalinowych oraz pierwszego w świecie patentu dotyczącego silnika detonacyjnego przyznanego w Japonii i w USA. Kierował pracami zespołu, który zbudował i wystrzelił pierwszą w świecie rakietę napędzaną silnikiem detonacyjnym.
Wypromował 26 doktorów a jego wychowankowie pracują w wielu krajach świata. Założył Studenckie Koło Astronautyczne w PW, którego był opiekunem przez 20 lat, a pod jego opieką studenci zbudowali i wystrzelili pierwszego polskiego satelitę „PW-Sat” oraz zainicjował budowę kolejnego satelity „PW-Sat2”, który pomyślne zrealizował swoja misję orbitalną.
Jest autorem i współautorem ponad 400 publikacji (indeks h-32).
Był wielokrotnie nagradzany prestiżowymi nagrodami zagranicznymi i krajowymi, w tym: amerykańskim „Medalem A.K. Oppenheima”, medalem PAN im. Prof. Dionizego Smoleńskiego oraz prof. Wacława Cybulskiego, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Nagrodą MNiSW za Całokształt Dorobku, Medalem Politechniki Warszawskiej i in.. Jest członkiem zwyczajnym Międzynarodowej Akademii Astronautycznej (IAA) w Paryżu oraz członkiem Akademii Inżynierskiej w Polsce.
mj
Stanisław Kacperczyk
Mgr inż. rolnik po AR w Lublinie bardzo nowocześnie gospodarujący w gospodarstwie o powierzchni 280 ha w pow. zwoleńskim (mazowieckie). Od 2008 r. prezes Związku Producentów Roślin Zbożowych i działacz Federacji Rolniczych Związków Branżowych (wiceprezes), bardzo aktywny propagator uprawy kukurydzy z przeznaczeniem na ziarno i kiszonkę. Zachęcając okolicznych rolników do wdrażania uprawy nowych odmian zbóż i wymiany ziarna siewnego, a także zmiany technologii uprawy przyczynił się do poprawy kultury rolnej na wsi w rejonie Zwolenia. Jest także propagatorem zdrowego odżywiania z wykorzystaniem zbożowych produktów pełnoziarnistych. Ostatnio wspiera także uprawę roślin strączkowych oraz słonecznika i soi.
Mgr inż. StanisŁaw Kacperczyk organizuje szkolenia i wyjazdy szkoleniowe dla rolników po kraju oraz poza jego granicę. Był m.in. inicjatorem i organizatorem współpracy między młodymi polskimi rolnikami a farmerami z amerykańskiego Teksasu. Dzięki temu kilkudziesięciu młodych polskich rolników odbyło staże w USA. Za swoją działalność na rzecz unowocześniania rolnictwa był wielokrotnie nagradzany i wyróżniany m.in.: Pucharem Komitetu Organizacyjnego X Dni Kukurydzy, pucharem Dyrektora Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Nagrodą Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz medalami: „ Zasłużony Pracownik Rolnictwa i Zasłużony dla Spółdzielczości Mleczarskiej. Redakcja miesięcznika AGRO w 2017 r. nadała mu tytuł Zasłużony Promotor Agrobiznesu.
Był delegatem do Krajowej Rady Izb Rolniczych a ostatnio przewodniczy Radzie Powiatowej Mazowieckiej Izby Rolniczej w Zwoleniu. Zainicjował i zorganizował konkurs na najestetyczniejszą wieś w powiecie zwoleńskim, a także wiele konkursów m.in. z wiedzy rolniczej.
Jest ceniony w środowisku naukowców o czym świadczy kilkuletnie członkostwo w Radzie Naukowej Instytutu Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach.
hp
