Andrzej Targowski
Cudem ocalał podczas egzekucji w czasie Powstania Warszawskiego. Absolwent Wydziału Mechaniczno-Technologicznego PW. W Biurze Projektów Przemysłu Sylikatowego, gdzie współprojektował zamaszynowanie cegielni silikatowych, po raz pierwszy w świecie (przed IBM) zinformatyzował (1961) opracowanie listy części i podzespołów (system BOMP-Bill of Material Processor). Doktoryzował się z zakresu informatyki gospodarczej (1969). Przyczynił się do popularyzacji terminu informatyka w bestsellerze „Informatyka. Klucz do dobrobytu” (PiW 1971). Jest pionierem zastosowań informatyki w Polsce, m.in. zorganizował i kierował ośrodkiem ZETO-ZOWAR w Warszawie. Był inicjatorem i realizatorem Programu Rozwoju Informatyki – koncepcja oparta na Infostradzie i Cyfronecie oraz PESEL. Przyczynił się do sprowadzenia do Polski komputerów z USA i innych krajów oraz do wyszkolenia ok. 5 tys. polskich informatyków na Zachodzie. Był inicjatorem i pierwszym projektantem systemu PESEL.
Jako wolontariusz w NOT kierował opracowaniem drugiego narodowego Programu Rozwoju Informatyki na lata 1971–1975. Odsunięty przez Komisję ds. Informatyki Biura Politycznego PZPR, opuścił kraj i praktykował informatykę we Francji, Wielkiej Brytanii, Austrii, Meksyku, a od 1980 r. w USA, gdzie mieszka do dziś. Opublikował ponad 50 książek i ponad 150 prac z zakresu informatyki, politologii, cywilizacji i filozofii. Był prezesem międzynarodowych stowarzyszeń naukowych (International Society for the Comparative Study of Civilizations, Advisory Council of the Information Resources Management Association), Polskiego Związku Tenisowego (był czynnym zawodnikiem), Światowej Rady Badań nad Polonią. Jest inicjatorem i b. wiceprezesem Rady Inżynierów Polskich w Am Płn.
W 2019 r. został wybrany Wybitnym Polakiem w Nauce w rejonie Wschodniego Wybrzeża przez Kapitułę Fundacji Godła Polskiego. Honorowy prezes Stowarzyszenia Dzieci Powstania 1944 i Stowarzyszenia PESEL. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi RP oraz wieloma medalami politechnik i NOT. Jest profesorem zwyczajnym, dożywotnim Western Michigan University, gdzie wykształcił ok. 12 tys. informatyków.
Jmk
Ryszard Piotr Kowski
Fizyk medyczny, inżynier. Ukończył Wydział Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej Politechniki Łódzkiej. Obecnie wykładowca Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie, do niedawna prezes Zarządu Łódzkiego Ośrodka Szkoleniowo-Konsultacyjnego Łoś Sp. z o.o.
W latach 1988 – 1990 Inspektor Ochrony Radiologicznej w Szpitalu Pomniku – Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi. Następnie st. asystent Zakładu Radiologii, kierownik Pracowni Kontroli i Utrzymania Jakości, kierownik Działu Aparatury Medycznej i Systemów Jakości w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym im. M. Kopernika w Łodzi (1979 – 2006).
Członek Zespołu Konsultanta Krajowego ds. Radiologii i Diagnostyki Obrazowej. W latach 90. konsultant Departamentu Techniki Medycznej i Inwestycji Min. Zdrowia, Kierownik naukowy grupy polskiej międzynarodowego programu „Quality Assurance as a Method of Patient Dose Reduction in Diagnostic Radiology” Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej w Wiedniu.
Wykładowca Politechniki Łódzkiej. Członek Komisji Higieny Radiacyjnej i Komitetu Fizyki Medycznej, Radiobiologii i Diagnostyki Obrazowej PAN (2007–11 i 2016–20). Członek Zespołu Ekspertów ds. Zakupów Aparatury Medycznej przy Min. Zdrowia. Wiceprzewodniczący Komisji ds. Procedur i Audytów Klinicznych Zewnętrznych (od 2009).
Członek Polskiego Towarzystwa Fizyki Medycznej, Polskiego Towarzystwa Medycyny Nuklearnej, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Inżynierii Klinicznej, European Society of Radiology i American Association Physicist in Medicine. W latach 1991–2010 przewodniczący Sekcji Inżynierii Klinicznej, od 2010 r. przewodniczący Komisji ds. Systemów Jakości i Legislacji, a obecnie Komisji ds. Techniki i Legislacji Polskiego Lekarskiego Towarzystwa Radiologicznego. Autor lub współautor kilkudziesięciu publikacji: rozdziałów w książkach, referatów oraz komunikatów zjazdowych.
Mimo zaangażowania w pracy zawodowej znajduje czas na aktywność społeczną. Jest czynnym instruktorem Związku Harcerstwa Polskiego w stopniu podharcmistrza. Zdobył patent sternika jachtowego; jeździ konno; posiada dyplom wychowawcy i kierownika placówek wypoczynku dzieci i młodzieży.
jmk
Józef Korbicz
Prof. dr hab. inż. Józef Korbicz, członek rzeczywisty PAN, studia rozpoczął w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Ziel. Górze. Po I roku wyjechał na studia w Pol. Kijowskiej (KPI) na Wydz. Automatyki i Budowy Przyrządów Elektrycznych. Tam uzyskał dyplom inż. (1976) i po studiach doktoranckich (1980) stopień dra n. techn. Habilitację uzyskał w KPI (1986), a tytuł prof. nauk techn. w Instytucie Badań Systemowych PAN w Warszawie (1993).
Po powrocie podjął pracę w Wyższej Szkole Inż. (przekształconej w Pol. Zielonogórską i Uniw. Zielonogórski). W 1992 r. w uczelni założył Inst. Sterowania i Systemów Informatycznych i został jego dyrektorem do 2024 r. Był dziekanem Wydz. Elektrycznego (1996–99), prorektorem ds. nauki i współpracy z zagranicą (1999–2008). Zajmuje się diagnostyką procesów metodami analitycznymi i sztucznej inteligencji, modelowaniem procesów z czasoprzestrzenną dynamiką, a także zastosowaniami w ochronie powietrza, energetyce jądrowej i przemyśle cukierniczym. Autor ponad 400 artykułów naukowych, 4 opinii doktoratów honoris causa, autor i współautor 8 publikacji zwartych. Jest założycielem i red. nacz. międzynarodowego kw. nauk. International Journal of Applied Mathematics and Computer Science (od 2007 w bazie Journal Citation Reports).
Aktywnie udziela się w wielu organizacjach naukowych kraj. i międzynarodowych, m. in. jako: członek korespondent PAN (2007–20), członek rzeczywisty PAN (od 2020), członek Komitetu Automatyki i Robotyki PAN (od 1993, przewodniczący w latach 2015–24); przewodniczący rad naukowych instytutów PAN. Członek Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów (2013-20). Członek Institute of Electrical and Electronics Engineers (IEEE): Society of Systems, Man and Cybernetics oraz Society of Control Systems (od 1992), Life senior member (od 2022); członek International Federation of Automatic Control (IFAC): Technical Committee on Detection, Supervision and Safety for Technical Processes, SAFEPROCESS (od 1997).
Odznaczony wieloma odznaczeniami państwowymi i resortowymi. Laureat zespołowej i indywidualnych nagród naukowych MENiS, Rektora Uniw. Zielonogórskiego i nagrody Prezydenta Zielonej Góry.
bh
