dr inż.Michał Kociniak
Dr inż. Michał Kociniak w l. 1995-2000 studiował na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki na kierunku Konstrukcje budowlane i inżynierskie, gdzie otrzymał tytuł magistra inżyniera.
W 2006 r. uzyskał uprawnienia budowlane do projektowania bez ograniczeń w specjalności konstrukcyjno-budowlanej. W październiku 2022 r.,otrzymał stopień naukowy doktora nauk technicznych w dyscyplinie inżynieria lądowa i transport, nadany przez Radę Naukową Instytutu Techniki Budowlanej.
Karierę zawodową rozpoczął w 2000 r. od stanowiska asystenta projektanta, a następnie projektanta w biurze projektów KOMIN-PROJEKT w Krakowie. Od 2011 do 2019 r. pracował jako Chief Engineer w dziale Kominów i Wież w firmie BEROA Deutschland GmbH w Ratingen, gdzie odpowiadał za koordynację prac projektowych Grupy Dominion Industry, kierowanie projektami i realizacją projektów, a także koordynację prac w zakresie branż: budowlanej, technologicznej, elektrycznej i AKPiA. Projektował przemysłowe konstrukcje żelbetowe i stalowe, a także pracował nad projektami systemów podparcia, szalunków, pomostów roboczych oraz systemów do „Heavy-Liftingu”.
Od 2020 do 2021 r. pełnił funkcję Chief Engineer w grupie DOMINION North Europe, gdzie był szefem działu projektowego grupy firm DOMINION, odpowiedzialnym za działy kominów przemysłowych i wież, kominów stalowych oraz materiałów żaroodpornych.
Od lipca 2022 r. pracuje jako dyrektor techniczny działu obiektów wysokich „Tall Structures” w DOMINION Deutschland w Ratingen oraz DOMINION Polska w Gliwicach, gdzie odpowiada za projekty obiektów przemysłowych w Europie, w ramach współpracy z pozostałymi oddziałami grupy „Tall Structures”.
W trakcie swojej kariery zawodowej był autorem projektów lub współprojektował wiele obiektów budownictwa przemysłowego, w tym dwóch chłodni kominowych o wysokości 185 m w Elektrowni Opole, chłodni kominowej H = 180 m w Elektrowni Bełchatów, dwóch zbiorników LNG w Świnoujściu, wielu silosów na materiały sypkie oraz całej gamy kominów żelbetowych i stalowych.
mb
Leszek Rafalski
Prof. dr hab. inż. Leszek Rafalski absolwent (1977) Wydz. Inżynierii Lądowej PW, mgr. inż. w zakresie budownictwa. W l. 1977-83 pracował w Przedsiębiorstwie Robót Kolejowych nr 7. Nadzorował wykonywanie budowli ziemnych, wzmocnienie gruntów i posadowienie fundamentów na budowach obiektów komunikacyjnych, m.in. Centralnej Magistrali Kolejowej, Linii Hutniczo-Siarkowej i stacjach rozrządowych: Warszawa-Praga, Warszawa-Odolany i Tarnowskie Góry oraz zbiornika Siemianówka-Cisówka. W 1983 r. rozpoczął pracę w Inst. Badawczym Dróg i Mostów (IBDiM). Zajmował się zagadnieniami z zakresu geotechniki. Prowadził badania właściwości gruntów, odpadów, gruntów wzmocnionych żywicami syntetycznymi i innymi spoiwami.
W l. 1983-90 kierował Laboratorium Geotechniki, a w l. 1987-90 był z-cą kier. Zakładu Geotechniki w IBDiM. W l. 1990-2021 pełnił funkcję dyr. nacz. w IBDiM, a w l. 2007-22 był przewodniczącym Rady Głównej Instytutów Badawczych (RGIB). Był członkiem grupy założycielskiej i od 2005 r. zasiada w kolejnych zarządach Polskiego Kongresu Drogowego (PKD). W l. 2008-2019 był Prezesem Akademii Inżynierskiej w Polsce. W 2009 r. uzyskał tytuł prof. n. techn. Aktywnie działa w krajowych organizacjach naukowych, zawodowych i radach nauk. Jest autorem lub współautorem ponad 230 prac badawczych i ekspertyz, ponad 140 krajowych i zagranicznych publikacji nauk. oraz współautorem 10 patentów z zakresu budownictwa. Zajmuje się badaniami i wdrożeniami nowych rozwiązań w konstrukcjach geotechnicznych oraz problematyką prognozowania i strategii rozwoju transportu, organizacji i finansowania infrastruktury drogowej, a zwłaszcza rozwoju sieci drogowej i powiązań infrastruktury transportowej Polski z UE.
Honorowy Przewodniczący RGIB, członek Rady Naukowych kilku czasopism z dziedziny budownictwa. Sekretarz Naukowy w Instytucie Kolejnictwa. Ma najwyższe wyróżnienie PKD „Zasłużony dla Sprawy Drogowej”. Doskonale łączy pracę naukową z działalnością menadżerską i społeczną na rzecz instytutów badawczych i środowiska inżynierów.
bh
Henryk Bukalski
Inż. Henryk Bukalski urodził się w 1957 r. Po ukończeniu Technikum Mechanicznego (1977 r.) w Radomiu rozpoczął studia na wydz. mechaniki precyzyjnej PW. Po ukończeniu I roku został wytypowany przez PW na wyjazd do Politechniki Kijowskiej (KPI). Tam, na wydz. budowy przyrządów (1983 r.) obronił pracę dyplomową i uzyskał dyplom z wyróżnieniem ukończenia studiów KPI w specjalności przyrządy mechaniki precyzyjnej.
Po powrocie do kraju podjął pracę jako mł. konstruktor w Zakładzie Kineskopów Monochromatycznych ZELOS w Piasecznie k. Warszawy. W 1985 r. przeniósł się do Zakładów Metalowych ŁUCZNIK w Radomiu na stanowisko konstruktora, potem technologa i technologa prowadzącego. Od 1997 r. pracuje w firmie holenderskiej Precision Machine Parts Poland w Radomiu kolejno na stanowiskach kierownika wydziału produkcji części, kierownika działu technologicznego firmy, zastępcy dyrektora handlowego ds. wsparcia technicznego.
Ukończył m.in. kurs dla audytorów wewnętrznych systemu zarządzania jakością, kurs dla kandydatów na członków rad nadzorczych i zarządów spółek oraz kursy programowania obrabiarek sterowanych numerycznie i uzyskał certyfikaty wydane przez niemieckich organizatorów szkolenia, firmy: Chiron i DMG Trainings Akademie oraz firmę IVA z Dortmundu. Tłumaczył teksty techniczne dokumentacji urządzeń. Uczestniczył w grupie wdrażającej obrabiarki sterowane numerycznie do produkcji części, co spowodowało rewolucyjną przemianę w dotychczasowych metodach wytwórczych stosujących obróbkę skrawaniem.
Jako inżynier angażował się społecznie m.in. w działalność SIMP i Sekcji Wychowanków Politechniki Kijowskiej, gdzie był 2-krotnie członkiem zarządu, a od 2006 r. – skarbnikiem. Czterokrotnie został wyróżniony dyplomem Rektora KPI. Ma srebrną odznakę honorową NOT. Jest członkiem Towarzystwa Kultury i Historii Techniki.
bh
