Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich wydało z okazji 90-lecia swojej działalności kolejną księgę obejmującą lata 1961–2010. Jest to kontynuacja wydanej historii SIMP w latach 60. ubiegłego wieku oraz nawiązanie do tradycji I i II Księgi SIMP z lat 1934 i1935. Praca zbiorowa kilkudziesięciu autorów pt. Księga Inżynierów i Techników Mechaników Polskich składa się z dwóch części: historii ogólnej SIMP oraz historii oddziałów SIMP i sekcji/towarzystw naukowo-technicznych.
Działalność zespołową rozpoczęli technicy z inicjatywy Stanisława Staszica, w ramach Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Już w latach 1800-30 pracował naukowo pierwszy zespół techników polskich, w którym mechanicy byli w przewadze liczebnej. Mimo dużych trudności i szykan zaborców państwa polskiego konsekwentnie niszczących wszelkie próby organizacyjne naszego społeczeństwa, technicy ciągle wznawiali swoją działalność zespołową. W różnych regionach Polski podzielonej rozbiorami, mechanicy prowadzili swą działalność w stowarzyszeniach technicznych: Lwowskim Towarzystwie Politechnicznym (powstało w 1876 r.) i Krakowskim Towarzystwie Technicznym (założono w 1877 r.). Kilka lat później (w 1886 r.) powstało Poznańskie Towarzystwo Techniczne, które po roku zostało wchłonięte przez Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk.
Lwowskie i krakowskie środowiska techniczne wystąpiły już w 1877 r. z inicjatywą integracji działalności techników polskich z wszystkich zaborów proponując zwoływanie ogólnopolskich zjazdów techników. I Zjazd Techników Polskich odbył się w 1882 r. w Krakowie, a II Zjazd w 1886 r. we Lwowie. W 1913 r. utworzono Koło Mechaników w ramach Stowarzyszenia Techników w Warszawie. Koło to zorganizowało w 1923 r. w Warszawie I Zjazd Inżynierów Mechaników Polskich, w którym uczestniczyli inżynierowie z całego niepodległego kraju. Jedną z inicjatyw było utworzenie samodzielnej organizacji łączącej wszystkich inżynierów mechaników polskich ze względu na pogłębiającą się specjalizację.
W Księdze przypomniano dokonania mechaników w okresie II Rzeczypospolitej, a także po wybuchu II wojny światowej – na emigracji i w obozach jenieckich. Działalność reaktywowano w 1946 r. pod zmienioną nazwą Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich oraz powołano pierwsze oddziały SIMP: krakowski, pomorski, poznański, wrocławski, śląsko-dąbrowski, warszawski i gdański. Powstały wtedy też koła SIMP w: Częstochowie, Bielsku-Białej, Rzeszowie, Kielcach, Mielcu i Elblągu.
Księga zawiera historie wszystkich 48 oddziałów terenowych SIMP, czterech sekcji i towarzystw działających na prawach oddziału oraz spisy alfabetyczne ich członków. Nie pominięto w niej: Zamku SIMP w Rydzynie, ośrodków doskonalenia kadr oraz ośrodków rzeczoznawstwa i postępu technicznego SIMP, a także tytułów czasopism, których wydawcą jest SIMP.
BH
