Podobno szczep winorośli Pinot Gris wywodzi się od francuskiego Pinot Noir, ale obecnie jego uprawy pojawiają się na całym świecie w miejscach, w których nigdy wcześniej go nie było. Wynika to z szybko rosnącej popularności win z tej odmiany. Pinot Gris (lub, jak mawiają Włosi, Pinot Grigio – bo to inna nazwa tego samego szczepu) chcą dziś produkować i pić w całej Europie, USA (Oregon i Kalifornia), Nowej Zelandii, a nieśmiało przymierzają się do tego również w Ameryce Południowej, Australii i RPA.
Wina z Pinot Gris łatwo polubić – bywają zazwyczaj przejrzyste i odświeżające (zwłaszcza te z włoskiego Trydentu, Górnej Adygi i Friuli), ale niektórzy winiarze europejscy (Alzacja) produkują je jako mocno zbudowane, mięsiste, cierpkie i ostrawe. Podział na te dwa style – włoski i alzacki – można odnaleźć w winach z tego szczepu na całym świecie.
Jakie smaki i aromaty odnajdziemy w winach Pinot Gris? Przede wszystkim owocowe (limonka, cytryna, zielone jabłuszko, gruszka, brzoskwinia, mandarynka i ananas), a ponadto roślinne (trawa cytrynowa, imbir, ale mogą też być fiołki!), ziemiste (kamień, piżmo) i mleczno-maślane (śmietana, jogurt maślany).
Włoskie wina Pinot Grigio przypominają nieco swoim stylem Sauvignon Blanc, choć nie znajdziemy w nich nut trawiasto-ziołowych. Są jednak dosyć kwasowe, więc powinny pasować do potraw o wielu różnych smakach, w tym również tych z maślano-śmietanowymi sosami. Na pewno doskonale skomponują się ze świeżą mozarellą lub burratą z pomidorami. I na pewno nie zawiodą w połączeniu z podsmażaną piersią kurczaka w lekkim sosie jogurtowym lub śmietanowym.
Pinot Gris w stylu alzackim (ostrzejsze i bardziej cierpkie) wymagają już dań bogatszych i cięższych, choć niekoniecznie bardzo ostrych i „podkręconych” przyprawami. To mogą być np. makarony, owoce morza i drób ze średnio ciężkimi sosami (w tym również czosnkowym), wywarami i z niewielkim dodatkiem ziół.
Generalnie, wina Pinot Gris powinny pasować do wielu dań kuchni azjatyckiej, wydobywając z nich całe bogactwo dodatków i przypraw. Sprawdzą się np. z krewetkami lub krabami z czosnkiem, ale także z curry na bazie mleka kokosowego. No i na pewno można je podać do dań z surowej ryby (tatar z tuńczyka, sałatka ceviche, carpaccio z łososia, sushi z solidną porcją imbiru) oraz słodko-kwaśnych sosów i mocno pachnących serów (gruyere).
Czy jest coś, do czego Pinot Gris na pewno nie będzie pasowało? Tak – to potrawy zbyt ciężkie, które przytłoczyłyby to wino o bardzo subtelnych smakach, a także potrawy bardzo słodkie, no i -– oczywiście – czerwone mięsa. Należy też zawsze pamiętać o podawaniu win z tego szczepu (zwłaszcza tych w stylu włoskim) w odpowiedniej temperaturze; zbyt ciepłe mogą smakować gorzej.
W Polsce chętniej pijane są włoskie Pinot Grigio; nie są na ogół zbyt drogie, a mają przy tym jakąś taką swoistą łagodność, która sprawia, że ukochały je sobie zwłaszcza kobiety. Na iluż to imprezach słyszałem pytanie skierowane przez którąś z Pań do gospodarza: „A nie masz czasem Pinot Grigio?”!
Kupienie win z tego szczepu nie sprawia u nas kłopotu, można je dostać praktycznie wszędzie. Więc jeżeli wybierają się Państwo do sklepu po takie właśnie wino, to informuję dodatkowo, że warto wcześniej przyrządzić np. risotto z dynią i serem gorgonzola, ceviche z przegrzebkami i owocami tropikalnymi lub pieczonego halibuta z oliwkami i cytryną. Smacznego i na zdrowie!
winny maniak
