Piotr Szymczak
Dr inż. Piotr Szymczak ukończył studia na Wydz. Elektrycznym Pol. Szczecińskiej (1975), a w 1976 r. rozpoczął pracę na uczelni. Pełnił m.in. funkcję kier. Zakładu Maszyn i Napędów Elektrycznych (1999–2002), wicedyrektora (1993–2001) oraz dyr. Inst. Elektrotechniki (2001–10). Jest autorem i współautorem ponad 250 publikacji naukowych w czasop. polskich i zagranicznych, w tym monografii, podręczników akademickich oraz 5 patentów. Specjalizuje się w zakresie maszyn elektrycznych o topologii cylindrycznej, liniowej i tarczowej. Był organizatorem 6 międzynarodowych konferencji Unconventional Electromechanical And Electrical Systems (UEES) oraz inicjatorem odsłonięcia tablicy pamiątkowej poświęconej prof. Henrykowi Merczyngowi w Petersburskim Uniw. Telekomunikacyjnym.
Do SEP wstąpił w 1982 r. Przez 2 kadencje był prezesem Oddz. Szczecińskiego oraz 2 kadencje pełnił funkcję prezesa TJO NOT w Szczecinie, a następnie również przez 2 kadencje pełnił funkcję prezesa SEP (2014–22). Przez wiele lat działał w Centralnej Komisji Młodzieży i Studentów SEP, a obecnie jest przewodniczącym Centralnej Komisji Historycznej SEP oraz Ogólnopolskiego Komitetu ds. Promocji Osoby i Dzieła Michała Doliwo-Dobrowolskiego. Jest również członkiem międzynarodowego stowarzyszenia IEEE.
P. Szymczak był inicjatorem, organizatorem i wykonawcą nowatorskich przedsięwzięć SEP, w tym m.in. Ogólnopolskich Dni Młodego Elektryka oraz konkursu na wyróżniającego się nauczyciela, opiekuna i sojusznika młodzieży. Z okazji 100-lecia SEP, z jego inicjatywy, odsłonięto pomnik pierwszego prezesa SEP i wieloletniego dziekana WE PW, prof. Mieczysława Pożaryskiego. Zainicjował cykl wydawniczy 100 książek na 100-lecie SEP, w ramach którego ukazało się już 15 pozycji. Jest popularyzatorem historii wybitnych polskich elektryków.
Za swoje zasługi został odznaczony Zł. Krzyżem Zasługi (2014) , Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1996), wyróżniony wieloma medalami SEP i NOT, a w tym m.in. tytułem Członka Honorowego SEP (2014), a także Szafirową Odznaką SEP. Był też wieloletnim członkiem Komitetu Elektrotechniki PAN.
red.
Tadeusz Pałko
Prof. dr hab. inż. Tadeusz Pałko jest wybitnym specjalistą z dziedziny inżynierii biomedycznej, w skali światowej. Studia na Wydziale Łączności Politechniki Warszawskiej ukończył w 1965 r. Kolejno uzyskał stopnie z dziedziny nauk inżynieryjno-technicznych: dr – 1974 r., dr hab. – 1985 r., tytuł prof. – 1992 r. W l. 1976 i 1981 odbył staże w USA z zakresu inżynierii klinicznej.W l. 1991-2012 był dyrektorem Instytutu Metrologii i Inżynierii Biomedycznej Politechniki Warszawskiej, gdzie pracuje nadal. Pracował też w instytutach medycznych i ośrodkach badawczych przemysłu medycznego.
Uczestniczy w pracach wielu organizacji naukowych krajowych i międzynarodowych zajmujących się inżynierią biomedyczną, m.in. w: NOT, Komitetach PAN oraz IFMBE (International Federation for Medical and Biological Engineering). Od wielu lat jest przewodniczącym Polskiego Komitetu Inżynierii Biomedycznej SEP. Obszar osiągnięć prof. T. Pałko obejmuje techniki odbioru i przetwarzania sygnałów, budowę elektronicznej aparatury medycznej do monitorowania rytmu serca, oznaczenia parametrów hemodynamicznych oraz do gazometrii krwi i gazów oddechowych. Z tego zakresu posiada około 620 publikacji i 19 patentów – w tym 1 patent USA. Był promotorem 17 zakończonych doktoratów. Kierował wieloma (ponad 15) grantami naukowymi m.in.: KBN, MNiSW i NCBiR. Wyniki jego licznych prac badawczych znalazły zastosowanie w praktyce klinicznej oraz były wdrożone do produkcji, m.in.: kardiotachomonitory, reografy, spektrometry impedancyjne, stereotaktyczne manipulatory wieloczynnościowe do usprawniania operacji laparoskopowych oraz nowatorskie czujniki do nieinwazyjnej gazometrii krwi tętniczej. Za te osiągnięcia uzyskał wiele nagród i odznaczeń, m.in.: Krzyż Kawalerski (1999 r.) i Oficerski OOP (2014 r.),Złoty medal na Międzynarodowej Wystawie Wynalazków (IWIS 2017) oraz prestiżową nagrodę naukową im. I. Mościckiego (2018) za szczególne osiągnięcia uwieńczone transferem na potrzeby gospodarki.
bh
Zbysław Antoni Kucza
Absolwent Oficerskiej Szkoły Łączności w Zegrzu (1969), a następnie Wydziału Elektroniki WAT i podyplomowych studiów w AON. Od 1980 r. pracownik dydaktyczno-naukowy w WSOWŁ w Zegrzu. Wykładowca i konsultant z zakresu bezpieczeństwa systemów łączności i zarządzania strategicznego. Wychowawca łącznościowców, współtwórca nowych rozwiązań urządzeń telekomunikacyjnych, organizator wielu konferencji n-t. Główny specjalista, a następnie naczelnik wydziału w Ministerstwie Łączności (1992–1998). Konsultant w zakresie prawa telekomunikacyjnego przy opracowaniu wymagań dot. GSM ze względu na bezpieczeństwo kraju. Zajmuje się tematyką ochrony informacji niejawnych.
Aktywny członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich. Jego aktywność doprowadziła do integracji wojskowych elektroników, energetyków i informatyków, a Koło Zakładowe przy WSOWŁ zdobyło I miejsce jako najaktywniejsze koło Oddziału Warszawskiego Elektroniki, Informatyki i Telekomunikacji (EiT). Od tego czasu był i jest wybierany na Walne Zjazdy Delegatów SEP. Jego aktywność stwarza motywację młodzieży do wstępowania w szeregi SEP. Przez ostatnie lata pełnił funkcje wiceprezesa i prezesa Oddziału EiT SEP. Wykazał się profesjonalizmem w organizowaniu pracy społecznej i kierowaniu dużym zespołem ludzkim, dzięki czemu Oddział EIT zajmował I miejsce we współzawodnictwie stowarzyszeniowym. Jednocześnie udzielał się i nadal działa w Centralnych Komisjach SEP. Jego doświadczenie zawodowe zostało wykorzystane jako pełnomocnika ds. ochrony danych osobowych SEP.
Za swoją działalność otrzymał godność Zasłużonego Seniora SEP. Odznaczony wieloma odznaczeniami państwowymi, resortowymi oraz stowarzyszeniowymi, w tym najwyższymi odznaczeniem NOT i SEP.
Pomimo tak wielu aktywności kol. Kucza realizuje swoje marzenia i pasje. Główną jest zbieranie … naparstków! Zbiór stale się powiększa i liczy ok. 1300 egz. z różnych materiałów i krajów świata.
Będąc emerytem Zbysław Antoni Kucza działa aż w 3 Stowarzyszeniach, a każdą wolną chwilę poświęca na działalność społeczną, która przynosi mu wiele satysfakcji i zadowolenia.
jmk
