Miesięcznik Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT

Zagłosuj w 31. edycji plebiscytu Złoty Inżynier !!!

Baner poziomy

Złoty Inżynier 2024 (3)

Małgorzata Muzalewska

Dr inż. Małgorzata Muzalewska – absolwentka Wydziału Inżynierii Biomedycznej Politechniki Śląskiej. Doktorat zdobyła na Wydziale Mechanicznym Technologicznym tej samej uczelni w dyscyplinie Budowa i Eksploatacja Maszyn. Obecnie jest adiunktem w Katedrze Podstaw Konstrukcji Maszyn Wydziału Mechanicznego Technologicznego PŚl.

Kandydatka swoje życie zawodowe poświęca tematyce inżynierii biomedycznej w jej różnych aspektach: modelowania struktur anatomicznych, implantów, sprzętu rehabilitacyjnego i medycznego, a także analizie wytrzymałościowej. Zajmuje się również kwestiami optymalizacji wielokryterialnej postaci geometrycznej implantów z użyciem autorskich algorytmów sztucznej inteligencji.

Jest współautorką 6 przyznanych: patentów związanych z odzyskiem energii w egzoszkieletach, wzorów użytkowych i przemysłowych oraz 6 zgłoszeń patentowych. Jest autorką 57 publikacji. Uczestniczyła jako wykonawczyni w 6 projektach badawczych i naukowych. Jest także aktywną popularyzatorka nauki w mediach.

Laureatka wielu nagród i konkursów branżowych m.in. nagrody „Innowatory” tygodnika Wprost, Nagrody Rektora PŚl. za działalność dydaktyczną. Otrzymała także odznakę Polskiego Związku Niewidomych – Przyjaciel Niewidomego.

Jest promotorką dyplomantów wygrywających studenckie konkursy branżowe i konferencyjne, a także opiekunką naukową projektu Integral Senso w studenckim kole naukowym AI-METH, w którym są opracowywane i wytwarzane urządzenia do rehabilitacji i wspomagania integracji sensorycznej dzieci z niepełnosprawnościami ruchowymi i psychicznymi. Urządzenia te są przekazywane do ośrodków wychowawczo-opiekuńczych, gdzie są wykorzystywane do codziennej pracy z dziećmi.

Współpracuje z firmą Syntplant sp. z o.o. – producentem innowacyjnych bioresorbowalnych implantów kościotwórczych, z powodzeniem wszczepianych pacjentom w Polsce i za granicą. Odpowiada za wykonywanie wirtualnych modeli anatomicznych struktur kostnych pacjentów, wsparcie w koncypowaniu postaci geometrycznych implantów oraz kontakty z lekarzami.

Jmk

Robert Niwiński

Mgr inż. Robert Niwiński w 1966 r. ukończył studia magisterskie na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Warszawskiej i w tym samym roku rozpoczął pracę w WZR RAWAR. W czasie długoletniej pracy w WZW RAWAR przeszedł drogę zawodową od stanowiska starszego technologa, kierownika pracowni, kierownika działu technologii montażu, w 1992 r. został powołany na stanowisko Głównego Specjalisty ds. Wdrożeń, na którym pracował przez 15 lat do końca swojej kariery zawodowej.

Był odpowiedzialny za etapy technicznego przygotowania produkcji tj. badań technicznych i odbiorów oraz uruchomień. Nadzorował wdrożenie do produkcji urządzeń IFF natowskiego systemu identyfikacji swój-obcy, interrogatory (urządzenia zapytujące) i transpondery (urządzenie odzewowe), na bazie licencji francuskiej firmy Thomson.

Był Pełnomocnikiem Dyrektora WZR RADWAR, inżynierem wiodącym projektu technicznego związanego z badaniami, oceną prototypu oraz pracami dotyczącymi wdrożenia do produkcji rodziny urządzeń Kontroli Ruchy Lotniczego AVIA na lotniskach cywilnych i wojskowych. Był przedstawicielem CNPEP RADWAR w komisjach cywilno-wojskowych do spraw lokalizacji oraz odbioru przez użytkownika stacji radiolokacyjnych SKRL AVIA W na lotniskach wojskowych.

Autor wielu wniosków racjonalizatorskich, zgłoszeń z dziedziny analizy wartości wzorów użytkowych, a także patentu na nowe rozwiązanie anteny szczelinowej.

Aktywny członek stowarzyszeń naukowo-technicznych i ekonomicznych. Od 1964 r. członek SIMP. Współorganizator 12 ogólnokrajowych seminariów naukowo-technicznych, organizowanych przez Sekcję Spawalniczą SIMP.

Za działalność stowarzyszeniową odznaczony Złotymi Odznakami SIMP i NOT oraz odznaką Henryka Mierzejewskiego. Ponadto odznaczony przez Zarząd Główny SIMP (Krajowa Sekcja Spawalnicza) medalem Stanisława Olszewskiego dla wybitnych polskich i zagranicznych specjalistów. Otrzymał brązowy, srebrny i złoty medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”.

W 2004 r. odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi przez Prezydent RP, za całokształt pracy na rzecz obronności kraju.

mj

Joanna Michałowska

Dr inż. Joanna Michałowska uzyskała tytuł magistra inżyniera w specjalności elektroenergetyka na Wydziale Elektrotechniki i Informatyki Politechniki Lubelskiej (2007). Pracę zawodową rozpoczęła na stanowisku inżynier elektryk. W 2011 r. uzyskała uprawnienia budowlane do kierowania robotami budowlanymi (bez ograniczeń) w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych.

W latach 2007–2011 była doktorantką na Wydziale Elektrotechniki Politechniki Lubelskiej. W 2013 r. uzyskała tytuł doktora nauk technicznych w dyscyplinie elektrotechnika. Ukończyła też trzysemestralne studia pedagogiczne w Wyższej Szkole Humanitas w Sosnowcu.

Prowadzi zajęcia dydaktyczne na kierunkach: Elektrotechnika oraz Inżynieria Biomedyczna Politechniki Lubelskiej, a od 2014 r. także w Instytucie Nauk Technicznych i Lotnictwa Państwowej Akademii Nauk Stosowanych w Chełmie. Od 2020 do 2021 r. była pracownikiem Zakładu Wielkich Mocy Instytutu Elektrotechniki w Warszawie. Obecnie prowadzi działalność naukowo-dydaktyczną w Katedrze Elektrotechniki Państwowej Akademii Nauk Stosowanych w Chełmie.

Zainteresowania naukowe dr inż. Joanny Michałowskiej dotyczą pola elektromagnetycznego, modelowania numerycznego oraz sztucznej inteligencji. Opublikowała kilkadziesiąt prac naukowych, nt. pola elektromagnetycznego, kompatybilności elektromagnetycznej, a także lotnictwa oraz sieci neuronowych. Swoje osiągnięcia wielokrotnie prezentowała na sympozjach i konferencjach międzynarodowych oraz krajowych. W 2018 r. uzyskała nagrodę w konkursie im. prof. Mieczysława Pożaryskiego na najlepsze artykuły opublikowane w czasopismach SEP.

Aktywnie uczestniczy w życiu akademickim m.in. poprzez udział w Piknikach Naukowych i uczelnianych Dniach Otwartych. Jest członkiem Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Polskiego Towarzystwa Zastosowań Elektromagnetyzmu, Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej oraz Lubelskiego Towarzystwa Naukowego.

mb