Paweł Markowicz
Mgr inż. P. Markowicz ukończył studia (1984) w Instytucie Chemii Fizycznej i Organicznej PWr. W tym roku odbył służbę w Wojskowym Instytucie Techniki Inżynieryjnej i brał udział w projekcie związanym z opracowaniem polowego sprzętu do uzdatniania i oceny jakości wody dla wojska i instytucji cywilnych. Pracę rozpoczął na stanowisku technologa w Unitra Dolam we Wrocławiu. Tu rozwijał japońską technologię produkcji cienkowarstwowych hybrydowych układów scalonych. Od 1987 r. związał się z ZA w Mościcach (Laboratorium Rozwojowe – Zakład Kaprolaktamu). Realizował projekty badawcze usprawniające procesy: syntezy i oczyszczania cykloheksanonu, oksymacji cykloheksanonu, przegrupowania Beckmanna i oczyszczania surowego kaprolaktamu, prowadził badania podstawowe i prace technologiczne, opracowywał metody analityczne wdrażane w ZA i u licencjobiorców.
Uczestniczył w uruchomieniu instalacji polimeryzacji kaprolaktamu do Poliamidu 6 (na licencji Zimmer AG). W 2001 r. ukończył studia podyplomowe (informatyka) na AGH i opracował programy wykorzystujące metody statystyczne. Od 2006 r. kierownik Laboratorium Produktów Organicznych. Kierując grupą młodych doktorów i inżynierów, brał udział w projektowaniu i wyposażeniu Centrum Badawczo-Rozwojowego Grupy Azoty SA. Kierował opracowaniem technologii produkcji nowego katalizatora do redukcji podtlenku azotu oraz projektem dofinansowanego zagospodarowania odpadów pochodzących z produkcji katalizatorów z wykorzystaniem m.in. nanofiltracji i technik elektromembranowych. Od 2024 r. menadżer ds. badań i rozwoju, uczestniczy w projekcie związanym z opracowaniem technologii produkcji żywic światłoczułych przeznaczonych do zastosowań w technologiach przyrostowych (do druku 3D).
W Grupie Azoty zrealizował ponad 160 prac badawczych. Autor lub współautor 9 wniosków racjonalizatorskich (3 uzyskały ochronę patentową) oraz współautor kilku publikacji w czasopismach naukowych. Od 1987 r. członek SITPChem O/Tarnów, ma tytuł „Inżynier Przemysłu Chemicznego”.
bh
Zbysław Szwaj
W świecie techniki inż. Szwaj znany jest jako główny konstruktor współwłaściciel, prezes (okresowo) Fabryki Samochodów „Gepard” Sp. z o.o. w Mielcu. Ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej (1957) i przeszedł bogaty szlak aktywności zawodowej, poczynając od stanowiska konstruktora w Dziale Uruchomień Warszawskiej Fabryki Motocykli, kierownika Działu Konstrukcyjno-Technologicznego w Centralnym Laboratorium Ochrony Radiologicznej, pracy w Instytucie Badań Jądrowych, kierownika grupy konstruktorów-mechaników w Dziale Maszyn Matematycznych Zakładu Doświadczalnego Minikomputerów przy Zakładach Wytwórczych Przyrządów Pomiarowych „Era”, kierownika Działu Konstrukcyjno-Technologicznego w Społecznym Zjednoczeniu Przemysłowym C.W.U. „Libella”. Zanim więc skonstruował własne auto zdobył doświadczenie zawodowe w takich dziedzinach jak: design management, maszyny i urządzenia, metaloplastyka, sprzęt medyczny, sprzęt rehabilitacyjny i sportowy, środki transportu i inne.
Warto natomiast wspomnieć o nagrodach i wyróżnieniach, jakie zebrał kandydat. To między innymi Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki za udział w realizacji pracy z dziedziny obronności kraju p.n. „Soplica” (1972); Nagroda I Stopnia FSNT-NOT za wybitne osiągnięcia w dziedzinie techniki, za „Zaprojektowanie i techniczne przygotowanie produkcji samochodu Leopard” (2006); Złoty Medal Akademii Polskiego Sukcesu (2007); Jego prace były prezentowane na wielu wystawach polskich i zagranicznych.
Inż. Szwaj jest osobą aktywną społecznie. Członek NOT, Związku Polskich Artystów i Plastyków oraz Klubu Właścicieli i Entuzjastów Samochodu Gepard. Był też koordynatorem i pełnił nadzór nad pracami przy wykonawstwie repliki samochodu Ford, którym Jerzy Jeliński objechał świat w latach 1926–1928.
Jest autorem opracowania noty biograficznej inż. Jacka Karpińskiego dla potrzeb 5-tomowego „Słownika polskich i związanych z Polską odkrywców, wynalazców oraz pionierów nauk matematyczno-przyrodniczych i techniki”.
jmk
Wojciech Mitkowski
Prof. dr hab. inż.Wojciech Mitkowski, wybitny specjalista automatyki, robotyki i systemów dynamicznych jest absolwentem Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Tu uzyskał stopnie: magistra inżyniera elektryka (1970), doktora nauk technicznych (1974), doktora habilitowanego w dziedzinie automatyki, na podstawie rozprawy Stabilizacja systemów liniowych stacjonarnych (1984), zaś tytuł profesora nauk technicznych w 1992 r.
W l. 1987–1990 prodziekan, a następnie do 1996 r. dziekan W-łu Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH.
W macierzystej uczelni prowadził m.in. wykłady z teorii sterowania, algebry liniowej i geometrii analitycznej oraz równań różniczkowych. Jest autorem i współautorem ponad 300 prac naukowych, w tym 11 książek. Jedna z nich pt. Teoria macierzy – przygotowana we współpracy z prof. Andrzejem Turowiczem – miała sześć wydań. W 2019 r. opublikował monografię Zarys teorii sterowania, a w 2023 r. książkę Wydział Elektryczny AGH. Krótka historia i fundamenty matematyczne.
Członek komitetów redakcyjnych czasopism: International Journal of Applied Mathematics and Computer Science, Computer Methods in Materials Science, Opuscula Mathematica, Mathematica Applicanda, Archives of Control Sciences oraz serii Monografie KAiR-PAN. Do 2016 r. redaktor półrocznika Automatyka.
Członek licznych stowarzyszeń naukowych i komitetów międzynarodowych konferencji n-t: m.in., Program Committee 23rd IFIP TC 7 Conference on System Modelling and Optimization (2007), International Program Committee 24rd IFIP TC 7 (2009), 8th European Conference on Mathematical and Theoretical Biology (2011).
Doktor honoris causa Politechniki Lubelskiej (2010). Profesor Honorowy AGH (2.02.2025).
Za osiągnięcia w pracy badawczej i dydaktycznej, prof. Wojciech Miłkowski został uhonorowany licznymi nagrodami, a także odznaczeniami państwowymi, resortowymi oraz stowarzyszeniowymi, w tym też m.in. Medalem im. prof. M. Pożaryskiego, nadanym przez Zarząd Główny SEP i Medalem im. St. Bielińskiego, przyznanym przez Zarząd Oddziału Krakowskiego SEP.
mb
