Anna Siekierka
Dr hab. inż. Anna Siekierka, prof. PWr – specjalistka w dziedzinie inżynierii chemicznej i technologii membranowych, od lat związana z Wydziałem Chemicznym Politechniki Wrocławskiej. Stopień doktora uzyskała w 2019 r., a w 2025 r. obroniła rozprawę habilitacyjną poświęconą innowacyjnym systemom elektrodializy i recyklingowi baterii, uzyskując tytuł doktora habilitowanego. W tym samym roku rozpoczęła pracę na stanowisku profesora uczelni.
Jej badania obejmują procesy elektro-membranowe, selektywny rozdział jonów metali oraz odzysk energii z układów membranowych. Jest autorką przełomowych prac dotyczących hybrydowej dejonizacji pojemnościowej umożliwiającej odzysk litu z wód geotermalnych, a także innowacyjnych, ultraspecyficznych membran do recyklingu metali ze zużytych baterii litowo-jonowych. Kieruje prestiżowym projektem ERC Starting Grant Reheal4waste oraz projektami finansowanymi przez Narodowe Centrum Nauki.
Doświadczenie badawcze zdobywała za granicą, m.in. na Deakin University w Australii, University of Antwerp w Belgii oraz Technical University of Liberec w Czechach. Występowała z referatami, w tym keynote, na najważniejszych konferencjach branżowych, takich jak Euromembrane czy IMSTEC, umacniając pozycję polskiej nauki na arenie międzynarodowej.
Jest laureatką licznych wyróżnień – znalazła się w prestiżowym zestawieniu TOP 2% Scientist (2024), otrzymała nagrody Ministerstwa Nauki i Edukacji oraz stypendium START Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2021). Zwyciężyła także w konkursie Falling Walls Lab Wrocław (2023). Ma na swoim koncie ponad 40 publikacji naukowych (h-index 18), jest redaktorką książki wydanej w Elsevier, recenzentką w renomowanych czasopismach i aktywną członkinią Europejskiego Towarzystwa Membranowego oraz zarządu Polskiego Towarzystwa Membranowego.
Zaangażowana w dydaktykę, prowadzi zajęcia na wszystkich poziomach kształcenia, opiekuje się pracami dyplomowymi i z pasją popularyzuje naukę w mediach ogólnopolskich i regionalnych.
jc
Tomasz Ciach
Prof. dr hab. inż. Tomasz Ciach – wizjoner, badacz i ekspert w dziedzinie nanotechnologii, autor ok. 60 patentów i ponad 150 publikacji. Twórca technologii wdrożonych na rynek, m.in. hydrożelowych powłok cewników, stentów wieńcowych, nanocząstek do terapii nowotworów czy systemu do przechowywania narządów do przeszczepów.
Absolwent Politechniki Warszawskiej (Wydział Inżynierii Chemicznej, 1991), studiował też biologię na UW. Stopnie doktora (1998) i dr hab. (2010) uzyskał na PW, a w 2019 r. otrzymał tytuł profesora. Doświadczenie zdobywał m.in. w Instytucie Fizyki Eksperymentalnej w Wiedniu, Politechnice w Lund, Uniwersytecie Helsińskim oraz w Delft (2000–2003). Obecnie kieruje Zakładem Biotechnologii i Inżynierii Bioprocesowej PW.
Łączy działalność naukową z biznesową. Jest założycielem spółek NanoVelos, NanoSanguis i NanoThea, tworzących grupę NanoGroup. Spółki te rozwijają nanocząstki do terapii onkologicznych, nośniki tlenu do przechowywania organów oraz nanocząstki z izotopami do brachyterapii. Zaangażowany jest również w StenoCoat (powłoki medyczne) oraz Science4Beauty (innowacyjne kosmetyki), gdzie pełni rolę inwestora i mentora.
Za swoje osiągnięcia otrzymał liczne nagrody, m.in. Medal Premiera RP za rozwój wynalazczości (2019), Nagrodę im. prof. Mościckiego (2018), Medal im. T. Sendzimira SPWiR (2015), nagrodę Bloomberga LUMINATUS (2016) czy złoty medal na Światowej Wystawie Wynalazków EUREKA w Brukseli (1994).
ic
Dariusz Oleszak
Prof. dr hab. inż. Dariusz Oleszak jest absolwentem Wydziału Inżynierii Materiałowej Politechniki Warszawskiej. W 1995 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a w 2014 r. doktora habilitowanego. W 2023 r. postanowieniem prezydenta RP otrzymał tytuł profesora. W latach 2012-2020 Prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej ds. Kształcenia. W latach 2022 – 2025 członek Rady Szkoły Doktorskiej PW. Prof. Oleszak jest twórcą szkoły naukowej i laboratorium mechanicznej syntezy (mechanical alloying) na PW. Jest to technika wytwarzania stopów proszkowych na drodze dyfuzji w stanie stałym, w procesach mechanicznego mielenia proszków.
Od ponad 30 lat zajmuje się zagadnieniami związanymi z metalurgią proszków, w obszarze wytwarzania stopów metalicznych i kompozytów metaliczno-ceramicznych metodą mechanicznej syntezy i konsolidacji proszków. Głównym zainteresowaniem zawodowym są zastosowania tej techniki do wytwarzania stopów nierównowagowych termodynamicznie, o strukturze amorficznej i nanokrystalicznej oraz stopów o wysokiej entropii, a także badania wytworzonych materiałów pod kątem składu fazowego, stabilności termicznej i wybranych właściwości. Jest pionierem wykorzystania metody mechanicznej syntezy do wytwarzania wielu stopów proszkowych.
Współpracuje z licznymi jednostkami badawczymi zarówno krajowymi, jak i zagranicznymi. Uczestniczył w ponad 30 projektach krajowych i międzynarodowych. Recenzent projektów w programach międzynarodowych. Członek Rady WIM PW, Rady Naukowej Dyscypliny IM na PW, członek Zarządu Polskiego Towarzystwa Materiałów Kompozytowych, członek Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego, International Mechanochemical Association, Deutsche Gesellschaft für Materialkunde, przewodniczący Zespołu Nanomateriałów Sekcji Materiałów Metalowych Komitetu Nauki o Materiałach PAN, ekspert Polskiej Komisji Akredytacyjnej. Autor lub współautor ponad 200 publikacji oraz ponad 100 wystąpień konferencyjnych. Łączna liczba cytowań 1775, index h =22 wg bazy WoS.
mj